Back to stories list

نوزیبێله و سێ تاڵە موو Nozibele and the three hairs

Written by Tessa Welch

Illustrated by Wiehan de Jager

Translated by Agri Afshin

Language Kurdish (Sorani)

Level Level 3

Narrate full story The audio for this story is currently not available.


لە سەردەمانی زوو، سێ كچ چووبوونە دەرەوە بۆ داركۆكردنەوە.

A long time ago, three girls went out to collect wood.


ڕۆژێكی زۆر گەرم بوو، بۆیە چوونە دەم ڕووبارەكە بۆ مەلەكردن. ئەوان یارییان كرد و شەڕەئاو و مەلەیان كرد.

It was a hot day so they went down to the river to swim. They played and splashed and swam in the water.


لەناكاو بە پێیان زانی كە كات درەنگ بووه، بۆیە خێرا گەڕانەوە بۆ گوندەكەیان.

Suddenly, they realised that it was late. They hurried back to the village.


كاتێك لە ماڵ نزیك بوونەوە، نوزیبێله دەستی بۆ ملی برد. ئەو ملوانەكەكەی لەبیر چووبوو، بۆیە لە دەستەخوشكەكانی پاڕایەوە: “تكایە لە گەڵم بگەڕێنەوە بۆ ئەوەی ملوانكەكە بهێنمەوە.” بەڵام هاوڕێكانی گوتیان تازە زۆر درەنگە.

When they were nearly home, Nozibele put her hand to her neck. She had forgotten her necklace! “Please come back with me!” she begged her friends. But her friends said it was too late.


بۆیە نوزیبێله بە تەنیا بۆ دەم ڕووبارەكە گەڕایەوە. ملوانكەكەی دۆزییەوە و بە پەلە بەرەو ماڵ كەوتە ڕێ، بەڵام لە بەر تاریکی رێگای لێ ون بوو.

So Nozibele went back to the river alone. She found her necklace and hurried home. But she got lost in the dark.


لە دوورەوە ڕووناكاییەكی لە كۆخێكەوە بینی. ئەو بەرەو كۆخەكە ڕایكردو لە دەرگای دا.

In the distance she saw light coming from a hut. She hurried towards it and knocked at the door.


سەری سوڕما كاتێك بینی سەگێك دەرگاكەی كردەوە، سەگەكە گوتی: “چیت دەوێ؟” نوزیبێله وه‌ڵامی دایەوە: “من بزر بوومە و پێویستم بە شوێنی خەوە.” سەگەكە گوتی: “وەرە ژوورەوە دەنا دەتگەزم!” بۆیە نوزیبێله چووە ژوورەوە.

To her surprise, a dog opened the door and said, “What do you want?” “I’m lost and I need a place to sleep,” said Nozibele. “Come in, or I’ll bite you!” said the dog. So Nozibele went in.


دواتر سەگەكە گوتی: “خواردنم بۆ دروست بكە!” نوزیبێله گوتی: “من پێشتر هەرگیز خواردنم بۆ سەگ دروست نەكردووە.” سەگەكە گوتی: “خواردنم بۆ دروست بكە دەنا دەتگەزم!” بۆیە نوزیبێله هەندێ خواردنی بۆ سەگەكە ئامادە كرد.

Then the dog said, “Cook for me!” “But I’ve never cooked for a dog before,” she answered. “Cook, or I’ll bite you!” said the dog. So Nozibele cooked some food for the dog.


دواتر سەگەكە گوتی: “جێگام بۆ ڕاخە!” نوزیبێله گوتی: “من هەرگیز جێگای خەوم بۆ سەگ ڕانەخستووە.” سەگەکە گوتی: “جێگای خەوەكەم بۆ ڕاخە دەنا دەتگەزم!” بۆیە نوزیبێله جێگاكەی بۆ ڕاخست.

Then the dog said, “Make the bed for me!” Nozibele answered, “I’ve never made a bed for a dog.” “Make the bed, or I’ll bite you!” the dog said. So Nozibele made the bed.


نوزیبێله هەموو رۆژێ ناچار بوو كە خواردن بۆ سەگەكە دروست بکا و ناوماڵەكەی گەسک بدات و خاوێن بكاتەوە. ڕۆژێكیان سەگەكە گوتی: “نوزیبێله، من ئەمڕۆ دەبێ بچم سەردانی چەند هاوڕێیەكم بكەم. ماڵەكە گەسك بدە، خاوێنی بکه‌وه وخواردن دروست بكە پێش ئەوەی بگەڕێمەوە.”

Every day she had to cook and sweep and wash for the dog. Then one day the dog said, “Nozibele, today I have to visit some friends. Sweep the house, cook the food and wash my things before I come back.”


هەر دوای ئەوەی كە سەگەكە ڕۆیشت، نوزیبێله سێ تاڵە مووی لە سەری خۆی كردەوە. ئەو تاڵێكی لەژێر تەختە خەوەكە دانا و تاڵێكی دیكەش لە پشت دەرگاكە و تاڵەكەی دیكەشی لە حەوشەكە دانا. دواتر زۆر بە خێرایی گەڕایەوە ماڵەوە.

As soon as the dog had gone, Nozibele took three hairs from her head. She put one hair under the bed, one behind the door, and one in the kraal. Then she ran home as fast as she could.


كاتێ سەگەكە گەڕایەوە، بە دوای نوزیبێله دا گەڕا. بانگی كرد: “نوزیبێله، تۆ لە كوێی؟” تاڵە مووی یەكەم گوتی: “ئەوەتام لەژێر تەختەخەوەكە.” تاڵه‌ مووی دووەم گوتی: “ئەوەتام لە پشت دەرگاكە.” و تاڵه‌ مووی سێهەم گوتی: “ئەوەتام لە حەوشەكە.”

When the dog came back, he looked for Nozibele. “Nozibele, where are you?” he shouted. “I’m here, under the bed,” said the first hair. “I’m here, behind the door,” said the second hair. “I’m here, in the kraal,” said the third hair.


ئەوكات سەگەكە تێگەیشت كە نوزیبلە فێڵی لێ كردووە. تەواوی ئەو رێگایەی بۆ گوندەكە دەچوو بە غاردان بڕی. بەڵام براكانی نوزیبێله بە گۆپاڵی گەورە چاوەڕێیان دەكرد. سەگەكە گەڕایەوە و هەڵات و ئیتر دووبارە که‌س نه‌یدیتۆتەوه.

Then the dog knew that Nozibele had tricked him. So he ran and ran all the way to the village. But Nozibele’s brothers were waiting there with big sticks. The dog turned and ran away and has never been seen since.


Written by: Tessa Welch
Illustrated by: Wiehan de Jager
Translated by: Agri Afshin
Language: Kurdish (Sorani)
Level: Level 3
Source: Nozibele and the three hairs from African Storybook
Creative Commons License
This work is licensed under a Creative Commons Attribution 3.0 International License.
Options
Back to stories list Download PDF