Back to stories list

جاشك Donkey Child

Written by Lindiwe Matshikiza

Illustrated by Meghan Judge

Translated by Agri Afshin

Language Kurdish (Sorani)

Level Level 3

Narrate full story The audio for this story is currently not available.


بۆ یەكەم جار كچێكی بچووك بوو كە لە دوورەوە تارمایه‌کی گوماناوی بینی.

It was a little girl who first saw the mysterious shape in the distance.


كاتێك كەم، كەم تارمایه‌که نزیك بۆوه‌، ئەو بینی كە ژنێكی دووگیانه.

As the shape moved closer, she saw that it was a heavily pregnant woman.


بە شەرمەوە، بەڵام ئازایانە كچە بچوكەكە لە ژنەكە نزیك بۆوه. ئەوانەی كە لەگەڵ كچە بچوكەكە بوون بریاریاندا: “ئێمە دەبێ ئەو لێرە لە لای خۆمان بهێڵینەوە. ئێمە دەبێ خۆی و منداڵەكەی بپارێزین.”

Shy but brave, the little girl moved nearer to the woman. “We must keep her with us,” the little girl’s people decided. “We’ll keep her and her child safe.”


منداڵەكە كاتی لەدایکبوونی بوو. “پاڵی پێوه نێ!” “چارۆكە بێنە!” “ئاو!” “پاڵی پێوه نێ!”

The child was soon on its way. “Push!” “Bring blankets!” “Water!” “Puuuuussssshhh!!!”


كاتێ ئەوان منداڵەكەیان بینی، هەموویان بە سەرسامییەوە كشانەوە. “گوێدرێژێك؟”

But when they saw the baby, everyone jumped back in shock. “A donkey?!”


هەموویان دەستیان كرد بە دەمەقاڵێ كردن. هەندێكیان گوتیان: “ئێمە گوتمان دە‌بێ پارێزگاری لە دایک و منداڵه‌که بکه‌ین، دەبێ ئەو كارەش بكەین”، بەڵام هه‌ندێکیشیان گوتیان: “ئەمانە نەهامەتی دێنن!”

Everyone began to argue. “We said we would keep mother and child safe, and that’s what we’ll do,” said some. “But they will bring us bad luck!” said others.


بەم جۆرە بوو كە ژنەكە دووبارە بێكەس مایەوە. ئەو نەیدەزانی كە دەبێ چی لەم منداڵە سەیرە بكات. ئەو نەیدەزانی ئەی خۆی دەبێ چی بكات.

And so the woman found herself alone again. She wondered what to do with this awkward child. She wondered what to do with herself.


بەڵام لە كۆتاییدا دانی بەوەدانا كە ئەو منداڵە، منداڵی خۆیەتی و ئەویش دایكییەتی.

But finally she had to accept that he was her child and she was his mother.


ئەگەر قەبارەی منداڵەكە هەر ئەوەندە چكۆلە مابایەوە، لەوانەیە هەموو شتێك جیاواز بووبا. بەڵام جاشكەكە هەتا دەهات گەورەو گەورەتر دەبوو تا وای لێهات بە کۆڵی دایکی هەڵنەدەگیرا. لەگەڵ ئەوەی زۆر به سه‌ختی هەوڵی دەدا، بەڵام نەیتوانی وەكوو مرۆڤێك ڕەفتار بكات. دایكی زۆرجار شەکەت و ماندوو دەبوو بەدەستییەوە. هەندێ جار ناچاری دەکرد جۆرە كارێك بکات كە كاری ئاژەڵان بوو.

Now, if the child had stayed that same, small size, everything might have been different. But the donkey child grew and grew until he could no longer fit on his mother’s back. And no matter how hard he tried, he could not behave like a human being. His mother was often tired and frustrated. Sometimes she made him do work meant for animals.


گێژبوون و توڕەیی لەناو ناخی گوێدرێژەكەدا دروست ببوو. ئەو نەیدەتوانی ئەم كارە بكات و ئەو نەیدەتوانی ئەو كارە بكات. ئەو نەیدەتوانی وەك ئەم بێت و ئەو نەیدەتوانی وەك ئەو بێت. ئەو ئەوەندە تووڕە بوو تا ئەوەی كە ڕۆژێك بە لوشكەیەك دایكی بە زەوی دادا. :

Confusion and anger built up inside Donkey. He couldn’t do this and he couldn’t do that. He couldn’t be like this and he couldn’t be like that. He became so angry that, one day, he kicked his mother to the ground.


گوێدرێژەكە شەرمەزار بوو. ئەو هەڵات و هەتا توانی به خێرای دوور كەوتەوە.

Donkey was filled with shame. He started to run away as far and fast as he could.


كاتێك ئه‌و لە غاردان ڕاوه‌ستا، شەو داهاتبوو، و گوێدرێژەكە ڕێی ون کرد بوو. ئەو لە تاریكایی دا دەیزەڕاند: “هی ها!” و دەنگی دەدایەوە. ئەو تەنیا بوو. ئەو خۆی وەك تۆپێك گڵۆڵە كرد و چووە ناو خەوێكی قووڵ و ناخۆشەوە.

By the time he stopped running, it was night, and Donkey was lost. “Hee haw?” he whispered to the darkness. “Hee Haw?” it echoed back. He was alone. Curling himself into a tight ball, he fell into a deep and troubled sleep.


گوێدرێژەكە که لە خەو هەستا، پیاوێكی پیری بینی كە لەسەر سەری چاوی تێوه‌بڕیوه. ئەو تەماشای چاوەكانی پیرەمێردەكەی كرد و هەستی بە تروسكەیەكی هیوا كرد.

Donkey woke up to find a strange old man staring down at him. He looked into the old man’s eyes and started to feel a twinkle of hope.


گوێدرێژکە رۆیشت تا لەگەڵ پیرە پیاوەكە بژی، ئەو زۆر ڕێگەی جیاوازی بۆ ژیان کردن فێر كرد. گوێدرێژەکە گوێڕایەڵی كرد و فێر بوو، پیرە پیاوەكەش هەر وای کرد. ئەوان یارمەتی یەكتریان دهدا و پێكەوە‌ش پێده‌که‌نین.

Donkey went to stay with the old man, who taught him many different ways to survive. Donkey listened and learned, and so did the old man. They helped each other, and they laughed together.


به‌ره‌به‌یانیه‌ک پیاوە پیرەكە داوای لە كەرەكە كرد كە به سواری بیبات بۆ سەر لوتكەی چیایەك.

One morning, the old man asked Donkey to carry him to the top of a mountain.


لە سەرەوە و لەناو هەورەكان خەویان لێكەوت. گوێدرێژەکە خەوی بە دایكییەوە بینی كە نەخۆشە و بانگی دەكات. لەو كاتەدا ئەو لە خەو هەستا…

High up amongst the clouds they fell asleep. Donkey dreamed that his mother was sick and calling to him. And when he woke up…


هەورەكان دیارنەمابوون، هه‌روه‌‌ها هاوڕێكەشی، پیرە پیاوكە.

… the clouds had disappeared along with his friend, the old man.


گوێدرێژەکە سەرئەنجام تێگەییشت كە دەبێ چی بكات.

Donkey finally knew what to do.


گوێدرێژەکە دایكی دیتەوە كە تەنیا بوو، و په‌رۆشی لەدەستدانی منداڵەكەی بوو. بۆ ماوەیەكی زۆر چاویان لە یەكتری بڕی. پاشان زۆر بە گەرمی ئامێزیان بە یەكتریدا كرد.

Donkey found his mother, alone and mourning her lost child. They stared at each other for a long time. And then hugged each other very hard.


جاشكەكە و دایكی بەیەكەوە گەورە بوون و پێكەوە ڕێگای زۆری جۆراوجۆریان بۆ ژیان دیتەوە. وردە، وردە، بنەماڵەی دیکەش هاتن و لە دەوروبەری ئەوان نیشتەجێ بوون.

The donkey child and his mother have grown together and found many ways of living side by side. Slowly, all around them, other families have started to settle.


Written by: Lindiwe Matshikiza
Illustrated by: Meghan Judge
Translated by: Agri Afshin
Language: Kurdish (Sorani)
Level: Level 3
Source: Donkey Child from African Storybook
Creative Commons License
This work is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License.
Options
Back to stories list Download PDF