သူဟာ ကလိုင်ဖြစ်ပါတယ်။ အသက်၇နှစ်ရှိပြီဖြစ်ပါတယ်။ သူ့နာမည်ဟာ “ကောင်းတဲ့သူ”လို့ သူ့ရဲ့ လူဘူကူဆူ ဘာသာစကားမှာ အဓိပ္ပါယ်ရပါတယ်။
This is Khalai. She is seven years old. Her name means ‘the good one’ in her language, Lubukusu.
ကလိုင်ဟာ နိုးလာပြီး လိမ္မော်သီးပင်ကို စကားပြောပါတယ်။ “လိမ္မော်သီးပင်လေးရေ၊ ကျေးဇူးပြုပြီး အမြန်ကြီးလာပြီး မှည့်တဲ့ လိမ္မော်သီးတွေ အများကြီးပေးပါလား” လို့စကားပြောပါတယ်။
Khalai wakes up and talks to the orange tree. “Please orange tree, grow big and give us lots of ripe oranges.”
ကလိုင်ဟာ ကျောင်းကိုလမ်းလျှောက်သွားပါတယ်။ လမ်းမှာ သူဟာ မြက်ပင်လေးတွေနဲ့ စကာားပြောပါတယ်။ “မြက်ပင်လေးရေ၊ ကျေးဇူးပြုပြီး ပိုမိုစိမ်းလန်းလာပြီး မခြောက်သွေ့သွားပါနဲ့” လို့ပြောပါတယ်။
Khalai walks to school. On the way she talks to the grass. “Please grass, grow greener and don’t dry up.”
ကလိုင်ဟာ ပန်းရိုင်းလေးတွေကိုဖြတ်သွားတယ်။ “ပန်းကလေးတွေရေ၊ ကျေးဇူးပြုပြီး ပွင့်လန်းနေပေးပါ။ ဒါမှ ငါ့ခေါင်းပေါ်မှာ ပန်လို့ရမှာ” လို့စကားပြောပါတယ်။
Khalai passes wild flowers. “Please flowers, keep blooming so I can put you in my hair.”
ကျောင်းမှာတော့ ကလိုင်ဟာ ကျောင်းဝင်းအလယ်မှာရှိတဲ့ အပင်လေးကို စကားပြောပါတယ်။ “အပင်လေးရေ၊ ကျေးဇူးပြုပြီး အကိုင်းတွေ ဖြာကျလာပေးပါ။ ဒါမှ အရိပ်မှာ စာဖတ်လို့ရမှာ” လို့ပြောပါတယ်။
At school, Khalai talks to the tree in the middle of the compound. “Please tree, put out big branches so we can read under your shade.”
ကလိုင်ဟာ ကျောင်းပတ်လည်မှာရှိတဲ့ ခြံကာမြက်တွေကိုလည်း စကားပြောပါတယ်။ “ကျေးဇူးပြုပြီး သန်မာစွာ ကြီးလာပြီး လူဆိုးတွေ ဝင်လာတာကို တာဆီးပေးပါ” လို့ပြောပါတယ်။
Khalai talks to the hedge around her school. “Please grow strong and stop bad people from coming in.”
ကလိုင်ဟာ ကျောင်းကနေ အိမ်ကိုပြန်ရောက်လာတဲ့အခါ သူ့ရဲ့ လိမ္မော်ပင်ဆီကို သွားလည်ပါတယ်။ “လိမ္မော်သီးတွေ မမှည့်သေးဘူးလား” လို့ ကလိုင်က မေးပါတယ်။
When Khalai returns home from school, she visits the orange tree. “Are your oranges ripe yet?” asks Khalai.
ကလိုင်ဟာသက်ပြင်းချပြီး “ဒီလိမ္မော်သီးတွေဟာ စိမ်းနေတုန်းဘဲ” လို့ပြောပါတယ်။ “မနက်ဖြန်ကျရင်တွေ့မယ်နော် လိမ္မော်ပင်လေး၊ အဲ့ဒီအချိန်ဆို ငါ့အတွက် လိမ္မော်သီးမှည့်လေးတွေရှိမှာပါ” လို့ ကလိုင်က ပြောလိုက်ပါတယ်။
“The oranges are still green,” sighs Khalai. “I will see you tomorrow orange tree,” says Khalai. “Perhaps then you will have a ripe orange for me!”
