Oto Khalai. Ma siedem lat. W jej języku, Lubukusu, jej imię oznacza: „ta dobra”.
This is Khalai. She is seven years old. Her name means ‘the good one’ in her language, Lubukusu.
Khalai budzi się i mówi do drzewa pomarańczowego: „Proszę rośnij duże i daj nam mnóstwo dojrzałych pomarańczy”.
Khalai wakes up and talks to the orange tree. “Please orange tree, grow big and give us lots of ripe oranges.”
Gdy Khalai jest w drodze do szkoły, mówi do trawy: „Proszę rośnij zieloniutka i nie wysychaj”.
Khalai walks to school. On the way she talks to the grass. “Please grass, grow greener and don’t dry up.”
Gdy mija polne kwiaty, mówi: „Proszę kwitnijcie, abym mogła upiąć was w moich włosach”.
Khalai passes wild flowers. “Please flowers, keep blooming so I can put you in my hair.”
W szkole, Khalai mówi do drzewa na środku podwórka: „Proszę wypuść ogromne gałęzie, abyśmy mogli czytać w twoim cieniu”.
At school, Khalai talks to the tree in the middle of the compound. “Please tree, put out big branches so we can read under your shade.”
Khalai mówi do żywopłotu, który otacza jej szkołę: „Proszę rośnij silny i zatrzymuj złych ludzi, aby tutaj nie wchodzili”.
Khalai talks to the hedge around her school. “Please grow strong and stop bad people from coming in.”
Gdy Khalai wraca ze szkoły, odwiedza drzewo pomarańczowe: „Czy twoje owoce są już dojrzałe?”
When Khalai returns home from school, she visits the orange tree. “Are your oranges ripe yet?” asks Khalai.
„Pomarańcze są nadal zielone” – wzdycha dziewczynka. „Do zobaczenia jutro” – mówi Khalai. „Może jutro podarujesz mi dojrzałe i soczyste owoce”.
“The oranges are still green,” sighs Khalai. “I will see you tomorrow orange tree,” says Khalai. “Perhaps then you will have a ripe orange for me!”
